Vandaag gaan we naar het Guinsa tempelcomplex voor een templestay. Dit wordt een mooie ervaring waar we nog lang aan terug zullen denken!

Volgens bijna vast ochtendritueel gaan we weer op zoek naar een ‘warme bakker’ en op advies van Tripadvisor is dat deze keer Mammoth Bakery. In de winkel zijn we niet onder de indruk van het aanbod en is alles echt duur. Dus toch maar weer naar de Paris Baguette. Helaas is ook daar het aanbod klein en wordt het een Ham&Cheese muffin ontbijt bij Dunkin’ Donuts. Omdat er in kleinere plaatsen moeilijk aan contant geld te komen is, doen we nog een verwoede poging om een Global ATM te vinden in deze grotere plaats, maar na een stuk of 6 banken geven we de hoop op. De ₩120.000 die we nog hebben zal vast wel genoeg zijn. Met die overtuiging lopen we richting het station.

Voor de afwisseling, snelheid en meer comfort nemen we vandaag de trein. Bij het bestuderen van de route lijkt de spoorlijn een bergachtig gebied te doorkruisen dus dat kunnen wel eens mooie uitzichten worden. De Korail kaartjes naar Danyang zijn zo geregeld en voor de zekerheid betalen we die met CreditCard om zo het restant constant geld te sparen, we kunnen het nog wel eens nodig hebben…

In de trein naar Danyang

In de trein naar Danyang

Net als de KTX (hogesnelheid) en ITX (intercity) werkt ook de Mugungwha trein met zitplaatsreservering. Het rijtuig en de stoelen zijn zo gevonden. Er zitten op het eerste gezicht alleen maar dames om ons heen, zou dit dan een vrouwen coupe zijn? Niemand zegt verder iets dus het zal wel goed zijn. Iedere keer bij het binnenkomen én verlaten van de coupe maakt de conducteur een diepe buiging. Hier voel ik mij als klant nog koning 😇. De trein baant zich een weg door de bergen over hoge viaducten en door lange tunnels waarvan er een een 360° bocht door de berg maakt om een hoogteverschil te overbruggen.

Bij aankomst in Danyang stroomt de trein leeg en staan we samen met 50 bepakte vrouwtjes (allen 2 koppen kleiner en tussen de 40 en heel oud) bij de busstop. We gaan er maar vanuit dat dit de juiste bus is. Na wat proppen past het net in het kleine busje en begint de rit over een een kronkelige bergweg naar het tempelcomplex. 50 minuten later komen we aan. Achteraf betalen we de rit met de T-card, maar een van de saldo’s blijkt niet toereikend. Dan maar contant. De plaats van aankomst lijkt een soort busterminal te zijn, dus we kijken gelijk wat de bestemmingen zijn voor als we hier morgen weer weg gaan. Rechtstreeks naar Seoul lijkt mogelijk, dat is handig!

De poort van Guinsa

De poort van Guinsa

We zijn nu in Guinsa, het hoofdkwartier van de Koreaanse boeddhistische Cheontae order en een jongedame komt op ons aflopen en vraagt: “Templestay?”. Wij bevestigen die vraag en ze dirigeert ons richting een minivan. Dat zou wel heel fijn zijn voor de steile helling omhoog met onze koffers. Er ontstaat wat commotie na het instappen als ook een aantal oude dametjes willen meerijden. Wij laten dit maar even aan ons voorbijgaan. Waarschijnlijk hebben we een soort voorrangsbehandeling, maar dat zal ook wel zijn omdat wij, naar wij denken, veel meer betalen dan de Koreaanse bedevaartgangers. Het busje kruipt de steile weg omhoog, door de poort van Guinsa. Over het voetpad lopen wel honderden mensen in dezelfde richting. Bij de receptie stappen we uit. We lopen naar binnen, STOP! Eerst schoenen uit. Ook hier worden we weer gelijk geholpen. We krijgen onze kleding en beddengoed overhandigd en worden begeleid naar onze eigen kamer, een ondol; 30m² verwarmt linoleum, 2 ramen, 2 dunne matjes en een gedeelde wasruimte. Hier zullen gast monniken Dave en Majkel genoegen mee moeten nemen. De plattegrond van het complex wordt overhandigd en uitgelegd waar en hoe laat we kunnen eten. Als we een ceremonie willen bijwonen kan dat in de tempel om 18:00u.We hijsen ons in het overal blauwe gewaad en gaan op pad. De monniken lopen in het grijs net zoals vele bezoekers. Wij zijn de enige in deze soort kledij en mensen kijken ons wat vreemd aan, anderen blijven staan en begroeten ons met een buiging. Zouden ze denken dat wij monniken zijn? Wij zijn maar gewoon nieuwsgierige toeristen!

 

Monnik Dave

Monnik Dave

Monnik Majkel

Monnik Majkel

Langs het steile pad omhoog liggen verschillende als tempel uitziende gebouwen. Zo is er een bibliotheek, receptie, administratie en magazijn. De eerste stop is een pagode bestaand uit 3 lagen die  Boeddha relikwieën bevat. Deze relikwieën zijn in het verleden door een leider van de orde meegenomen uit ‘het heilige land’ India. We vervolgen onze weg naar de Preaching Treasure Hall. Dit is het hoofdgebouw van de Guinsa tempel. Op de eerste 4 verdiepingen zijn lesruimtes die worden gebruikt door de monniken en gelovigen. Op de 5e en dus bovenste etage staat een groot beeld van Shakyamuni Boeddha omgeven door andere Boeddha beelden en afbeeldingen die door de gelovigen worden aanbeden. Hier komen we later nog terug om een ceremonie te volgen.

 

Langs de eetruimte en verblijven van de gelovigen lopen we verder omhoog naar de Kwangmyungjeon Hall. Verspreid over de 5 lagen van dit gebouw zijn allerlei gebedsruimtes waar in totaal 7.000 mensen tegelijk kunnen verblijven, het is immens. Onze begeleider had ons tijdens de introductie verteld hier naar binnen te gaan en de lift te nemen naar de 7e. Boven aangekomen staan we op een groot plein omgeven door een beboste berghelling. De herfstkleuren worden langzaam zichtbaar met daarvoor een fel afstekende gouden tempel. Dit is de Daejosajeon (Great Teacher Hall). In de omschrijvingen wordt dit gebouw niet als tempel bestempeld, maar als ‘Hall’. Van buiten lijkt het uit 3 lagen te bestaan, maar van binnen is het 1 hoge ruimte waarin de heilige afbeelding staat van de oprichter van de Cheontae orde; Groot Patriarch Sangwolwongak. Alles aan dit gebouw is tot in detail uitgewerkt. Het houtsnijwerk en de beschildering zijn indrukwekkend en zeer gevarieerd. Het dak is bedekt met 40.000 goud geglazuurde dakpannen en straalt in de zon.

 

Groot Patriarch Sangwolwongak

Groot Patriarch Sangwolwongak

 

Oja, daarheen...

Oja, daarheen…

 

Naast de Hall is een pad omhoog door de bossen naar de top van Mt. Sobaek en we volgen de andere bezoekers omhoog. Boven lijkt nog een soort begraaf-/gedenkplaats waar vele gelovigen nog mediteren en wierook opsteken. We zijn verbaasd over de hoeveelheid oudjes die deze toch nog hebben afgelegd. Zo blijven de Koreanen wel fit.

 

Uitzicht vanaf de top van Mt. Sobaek

Uitzicht vanaf de top van Mt. Sobaek

Om 18:00u zijn we terug bij de Preaching Treasure Hall om een ceremonie bij te wonen. De schoenen mogen weer uit en een tempel betreed je liefst via een zijdeur, zodat het uitzicht van Boeddha niet wordt belemmerd. Een van de aanwezigen reikt ons een kussen aan en we gaan in lotushouding zitten tussen de andere aanwezigen. Wel een beetje achteraan want we willen hun ceremonie niet verstoren als toeschouwers. De eerste 10 minuten wordt er buiten met grote pauzes een enorme bel geluid. Af en toe staan de gelovigen op, maken een diepe buiging en gaan dan weer zitten. Wij twijfelen even; moeten we nu meedoen of niet? Hoe kun je Boeddha aanbidden als ongelovige? We besluiten te blijven zitten. Het luiden van de grote bel stopt en binnen klinkt een gong. Dan beginnen de aanwezigen een soort mantra te zingen en vol overgave te buigen naar het grote Boeddhabeeld in het midden. Dan verleggen ze hun aandacht naar een afbeelding van Boeddha aan de rechterkant van de ruimte en een van de mannen voor ons maant ons om ook op te staan. Met enige twijfel doen we dat dan maar. Na een klein halfuur is de ceremonie voorbij en verlaat iedereen de ruimte en loopt richting het Cafetaria.

Het restaurant (‘Cafetaria’ genoemd) is meer een grote gaarkeuken en in staat om 10.000 maaltijden te serveren. We sluiten netjes aan in de rij en volgen de stoet langs het buffet. We krijgen een soort dienblad wat lijkt op een besteklade, met daarin allerlei vakjes die al gevuld zijn met voer 😉 Rijst, soep, kimchi, groente en een rood pittig prutje. Ook na alles zo goed mogelijk te mengen, smaakt het toch echt niet fantastisch. We eten het allemaal op, want we waren vooraf nog verteld niet meer op te scheppen dan je zou gaan eten. Op weg terug naar onze kamer scoren we nog een kopje koffie uit een automaat (₩300 ≈ €0,20).

We sluiten de avond vroeg af met, heel toepasselijk, een spelletje Pagode. Dave wint 🙁

Spelletje Pagode spelen in onze ondol

Spelletje Pagode spelen in onze ondol

Dag 17: Hahoe Folk Village
Dag 19: Terug naar Seoul