Van onze pretpark recensent:
Om de sores rondom de huurauto te vergeten en deze dag toch leuk af te sluiten is het tijd voor vermaak! Tijdens ons bezoek aan Canada’s Wonderland, het achtbanen walhalla in Toronto, merkte ik al dat Dave ook veel plezier beleeft aan een dagje pretpark. Dus, met de rugzak op en routeplanner aan stappen we in de metro op weg naar Everland.
Na bijna 3 kwartier (1 overstap) komen we aan het einde van de Everline. Via een loopbrug komen we op het immens grote parkeerterrein vanwaar een gratis shuttlebus ons naar de ingang brengt. Op dat moment valt de regen met bakken uit de lucht, dus onder de paraplu lopen we richting het ‘Ticket office for Foreigners’. Een zeer goed Engels sprekende dame helpt ons snel. In deze periode van het jaar is het ‘Korea Grand Sale’ en onze bon geeft 50% korting (normale prijs ₩56.000 ~ €42). Ook mogen we nog even een kraskaart openen voor een extra geschenk. We kunnen allebei kiezen tussen een facemask 😛 of handcrème. Met tickets, plattegrond, wisselgeld en tubes crème nog in de hand lopen we richting de entree als de dame ons nog even terug roept. “Het is bijna half 5 en dan gaat het namiddag tarief in. Ik ruil jullie kaartjes even om en dan krijgen jullie nog ₩8.000 pp terug van mij”. Jeuj Stapelkorting! Dat laten wij ons geen tweede keer zeggen.
Wat gelijk bij binnenkomst opvalt is de grote opzet van het park; veel entreepoortjes, brede straten en veel, heel veel horecapunten en restaurants.
Helaas beperkt het aanbod zich tot de bij ons inmiddels bekende Koreaanse snacks (Corndogs, kipsatés en worstjes), pizza, burgers en ijs. Vandaag is ongeveer de helft hiervan gesloten, niet zo raar want er zijn bijna geen bezoekers. In de zomer zal het hier wel krioelen van de Koreanen (jaarlijks 2x zoveel bezoekers als de Efteling). Daar zal maar een enkele toerist tussen zitten, dus wij vinden het opvallend dat de eerste taal op de bewegwijzering Engels is. Ook pre-show films zijn netjes van ondertiteling voorzien. Personeel bij de attracties helpt ons met “hello”, “goodbye”, handgebaren en een hele vriendelijke lach.
Het park ligt tegen een berg en daardoor is er veel hoogteverschil tussen de verschillende themagebieden. Een gondelbaan, stoeltjeslift en lopende band vervoeren de bezoekers naar hoger gelegen gebieden. Er zijn 5 themagebieden waarvan één een soort dierentuin is. Via ‘Global Fair’,een mainstreet, lopen we het park in. Dit gebied is vooral bedoeld om de gasten hun laatste centjes uit de zakken te kloppen bij het verlaten van het park, want we worden omgeven door winkels en eten.
Gelijk maar door naar ‘American Adventure’ waar wat standaard puke rides (aangeklede kermisattracties) staan die we liever even overslaan. Dan komen we in ‘Magic Land’ wat bestemd is voor de kids.
Wat mij gelijk opvalt is het hoge niveau van thematisering en detail. Onze eerste attractie wordt ‘Racing Coaster’ een familie-achtbaan. Er is geen wachtrij dus we kunnen zo instappen en een leuk rondje maken. De linkse- en rechtse bochtjes gaan lekker soepel en na de helix staan we al weer in het station.
We krijgen zin in meer, dus op naar de volgende attractie. ‘Thunder Falls’ waarvan de bootjes er uit zien als rafts, laten we ook links liggen. We hebben geen zin in een nat pak bij deze temperaturen.
Bij het binnenlopen van ‘European Adventure’ tekenen de eerste contouren van de mega grote houten achtbaan ‘T Express’ zich af tegen de groene bergen. We zien of horen niet direct een trein over de baan razen, het zal toch niet dat…. Langs de rozentuin en door ‘Holland Village’ (met de nodige taalfouten) gaan we richting het dierentuin-gedeelte omdat dat eerder sluit.
In ‘Zoo Topia’ maken we met een amfibievoertuig een safari door de ‘Lost Valley’. Er is een grote diversiteit aan dieren (olifanten, witte neushoorns, giraffes) maar ze staan vaak wel op hele kleine veldjes met schrikdraad en een verzorger. Dat kan/moet beter! De regen is gestopt, dus gaan we toch een water-attractie proberen. ‘Amazon Express’ is een wildwaterbaan met een jungle thema. De rapids/bootjes zijn wat anders dan die ene grote band zoals bij de Pirana. Iedere rapid is als een taart met 5 punten die los van elkaar kunnen bewegen en het water je dus van alle kanten kan bereiken. Wij zijn dus heel blij met het afdekzeiltje om in ieder geval de broek droog te houden 😉. Tijdens de rit komen we allerlei wilde dieren tegen en klots het water van alle kanten tegen de boot, enkele druppels bereiken het gezicht, that’s all. Mocht het anders zijn afgelopen, dan hadden we ons kunnen drogen met de gratis heteluchtkanonnen bij de uitgang. Nu komt het water weer van boven dus snel door naar een binnen-attractie. ‘RIO 4-D’ is een 3-D film met extra toegevoegde effecten in de zaal gebaseerd op de animatiefilm reeks. De voorshow is Engels ondertiteld, de 3D film niet, maar dat missen we niet echt. Het is grappig maar de herhalingswaarde is 0.
Het gehele park is voorzien van Halloween aankleding (de plastic pompoenen bij de neushoorns en giraffen vinden wij wat misplaatst) en er is een ‘Walking dead Square’ ingericht. Helaas zijn we geen griezels tegengekomen, maar stonden we wel ineens bij de ingang van ‘T Express’. Het licht brandt en er staat personeel bij de ingang; mijn bloed gaat sneller stromen. De medewerker haalt mij snel uit m’n droom: “Ride closed because of bad weather today”. Dat is echt balen! Als achtbaanliefhebber weet ik dat houten achtbanen juist op hun best zijn met een natte track (combinatie vet + water). Deze coaster staat in bijna alle top 5 lijstjes als het gaat om stijlste, hoogste en langste houten achtbaan, dus ik had hem heel graag eens (liefst vaker) bereden. Dan nog maar een ritje in wat ik een standaard model achtbaan zou noemen; een Python kloon (dubbele looping, dubbele kurkentrekker, helix).
We nemen de gondelbaan omhoog en zijn dan weer terug in het Amerikaans gethematiseerde deel. Veel neon verlichting, arcade hallen, hamburgers, hotdogs en een KFC restaurant in jaren ’60 look. Een lange trap brengt ons in het op een Amerikaanse boerenschuur lijkend station van ‘Rolling X-Train’.
Gelukkig zijn de oude treinen vervangen door nieuwe Vekoma modellen. Bij het uitrijden van het station komt gelijk de eerste verrassing; een bocht naar rechts. De lift ligt hier dus tussen het station en de loopings. Om dat gedaan te krijgen is de bocht boven scherp en gekant en duiken we met behoorlijk wat vaart de eerste looping in. Alles wat daarna komt is bij de meeste mensen wel bekend (Python, Efteling) met het enige verschil dat deze veel soepeler en zonder horten of stoten verloopt. Niet met het hoofd tegen de schouderbeugels knallen. Wat een genot!
Het is mooi geweest voor deze dag en we hebben ook nog een reis van 1 uur naar Suwon voor de boeg. Vlak voor de uitgang komen we langs ‘Pride in Korea’. Onze nieuwsgierigheid wordt geprikkeld. Komt dat nou door het woord Pride? We willen naar binnen lopen, maar een bord wat tijd aftelde veranderd naar CLOSED en begint opnieuw af te tellen. We willen bijna omdraaien als een medewerker wenkt dat we er met wat haast nog wel bij kunnen.
We hebben geen idee wat ‘Pride in Korea’ eigenlijk is. Aan het einde van een lange trap komen we in een grote, lichte, enigszins steriele ruimte. Er zijn verschillende hightech (wat zou je anders verwachten in het land van Samsung en LG) installaties waarin je Korea kunt beleven. In een soort lounge met comfortabele stoeltjes ga je met een Samsung Gear VR bril op even terug in de tijd en kun je rondkijken in de Joseon dynasty. Ga voor een scherm met camera staan en kleed jezelf als een koning. Tenslotte is er nog een 4D film die de historie nog wat spectaculairder maakt. Leuk om te zien, maar wat mij betreft hoort dit meer thuis op een World Expo of Vakantiebeurs. Wij zijn al overtuigd 😀
Voldaan verlaten we het park en gaan terug naar ons hotel in Suwon.