Dit is alweer de 8e dag van mijn vakantie, ik zit nu dus al op de helft realiseer ik me. Toch gaat het altijd weer snel, zelfs nu ik alleen ben. Terwijl ik dit aan het typen ben, zit ik aan de koffie met een paar Oreo koekjes. Worden die ook in Nederland verkocht?
Vandaag was ik aanvankelijk van plan om met de ferry naar Cayo Costa State Park te gaan, maar dit heb ik verzet naar morgen, omdat ik dan wat langer de tijd heb op het eiland. Ik ben wel op tijd opgestaan, want ik wist nog niet of het mogelijk was om de reservering te verzetten. Maar dat was mogelijk, dus morgen moet ik om 09:00 bij de haven van Bokeelia zijn, een half uurtje hier vandaan. Dat wordt vroeg opstaan morgen!
In de ochtend krijg ik een telefoontje van de Amerikaanse makelaar over een bod en een nieuwe bezichtiging. Ik moet dus weer alles opruimen in huis en bedenken wat we met het bod doen. Even later ook nieuws van de Nederlandse makelaar, kopers willen tekenen na toevoeging van een extra voorwaarde. Het blijft spannend of dit nu uiteindelijk door zal gaan. Al met al ben ik toch weer een tijd met geregel en gemail bezig. Hallo, ik ben op vakantie!
Pas tegen een uur of 11 ga ik het huis uit, vandaag geen specifieke bestemming, maar wil ik langs de Tamiami Trail een paar parken bezoeken. De Tamiami Trail (spreek uit als temmie-emmie) is de oude hoofdweg tussen Tampa en Miami. Het eerste park is het Prairie Pines Preserve in Noord Fort Myers. Het is een redelijk klein park met een schelpenpad om een grote plas en een boardwalk. Ik zie wel sporen van krokodillen, maar zie ze zelf niet. Het enige wildlife wat ik zie, is een zwarte slang die het pad snel oversteekt. Ik loop het rondje, maak wat foto’s en vervolg mijn weg over de Tamiami Trail.
De volgende stop is de shopping mall van Port Charlotte, het is tijd voor een broodje en die vind ik vast wel bij de gebruikelijke food court van shopping malls. Bij Charley’s bestel ik een Philly Ham & Swiss grilled sub; een broodje met gebakken ham met champignons, paprika, uien en drie soorten kaas. Lekker! Ik loop nog even door de shopping mall, pas wat kleding bij Hollister, maar ga toch met lege handen verder. Onderweg haal ik bij de Burger King Drive-Thru een Iced Coffie Vanilla en voel mij helemaal klaar voor activiteit.
Een stuk verder kom ik het bordje Myakka State Forest tegen. Dat klinkt wel interessant denk ik, dus rijd ik richting het park en reken ik $2 af met de welbekende betaalpaal. De auto kan ik een stuk verder parkeren, daar waar de trails beginnen. Eenmaal geparkeerd zie ik dat er twee trails zijn; de North Loop van 5,4 mijl en de South Loop van 7,4 mijl. Respectievelijk 8,7 en 12 KM. Dat vind ik beide een beetje lang, maar ik laat mij niet kennen. Doe mij die ‘korte’ maar dan! Dat moet net lukken voordat het donker wordt. Het was namelijk inmiddels alweer half 5.
Tas gepakt, zonnebrand op, auto op slot en lopen maar. De route is wel erg eentonig en er is weinig bijzonders te zien. Zo hier en daar schiet een armadillo als een gek weg, maar meer wildlife zit er niet in. De tweede helft van de trail moet ik door hoger gras lopen en lijkt het erop dat de muggen het op mij gemunt hebben. Had ik nu maar insectenspray bij me. Op een gegeven moment schrik ik van een teek die op m’n been zit, maar ik kan hem verwijderen voordat hij mij bijt. Ik word gebeten door een mier (auw!) en moet constant beestjes van me afslaan. Ik ben bang dat ik er morgen achter ga komen dat ik flink te grazen ben genomen. Toch maar even spray kopen straks!
Het begint schemerig te worden als ik weer bij de auto aankom en de state ranger is al aan het controleren of iedereen het park voor zonsondergang heeft verlaten. Parken zijn namelijk open ‘from dusk till dawn’ (zonsopgang tot zonsondergang). Ik controleer nog even op teken en bij sein veilig, vertrek ik. Terug naar huis is een uurtje rijden.
Onderweg stop ik bij de Wal*Mart, om de Red Box DVD in te leveren en om spray te kopen. Op Tripadvisor las ik dat spray wel aan te bevelen is op Cayo Costa. Het aanbevolen merk heb ik zo gevonden en afgerekend. Volgende stop wordt eten. Geen zin om nog zelf te koken deze avond, maar wel zin in een bezoekje aan Outback. Ik besluit de eerste de beste Outback te nemen die ik tegenkom – wetende dat er ook eentje vlak bij huis zit. Een paar KM verder zie ik er al een zitten en de table-for-one is geregeld! Ik neem natuurlijk een steak in een steakhouse, maar dit keer met een soep i.p.v. de garnalen. En dat blijkt geen slechte keuze. Lekker! Ik schrik alleen wel van de rekening; zo weinig? Gebakken brood met smeerkaas, cola, soep, steak en patat… voor nog geen 10 euro. Daar kan je bijna niet zelf voor koken 🙂 Met een volle buik verlaat ik het restaurant en rij ik verder naar huis.
Morgen wil ik alleen maar bezig zijn met vakantie en de vertrektijd van de ferry verplicht mij om vroeg op gang te komen. Vanavond dan maar op tijd slapen.