Vandaag gaan we Koreaans hiken van Cheonhwangbong naar Gujeongbong in Wolchulsan National Park.

Gisteren hebben we een flinke reis gemaakt van Buyeo naar Yeongam. Volgens Google Maps hadden we meer dan 6 uur in de bus moeten zitten, maar we zagen dat er ook een treinverbinding (Nonsan-Naju) is waardoor we de reistijd een flink stuk hebben kunnen inkorten. Direct na aankomst hebben we het eerste hotel geboekt wat we tegenkwamen na het busstation uitgelopen te zijn; het Regency Motel. Een prima hotel op een uitstekende locatie.

Vanochtend worden we met bruut geweld wakker gemaakt. Is er brand? Zijn de Noord-Koreanen binnengevallen? Waar is de schuilkelder? Majkel’s telefoon geeft een noodmelding. Je weet wel, zo’n melding die in Nederland wordt gebruikt voor NL Alert. En dat geluid is heel luid en indringend. Maar, geen van de opties is het geval. Het is een waarschuwing voor dichte mist. Aargh! We draaien ons nog voor een uurtje (of twee) om.

We beginnen de dag weer bij Paris Baguette. Die broodjeszaak zit gelukkig in bijna iedere plaats. Het heeft weinig te maken met Koreaans -ook niet met Frans overigens-, maar dat trekken we ook minder goed op de vroege morgen.

Om 10:10 nemen we de bus naar de oostelijke ingang van Wolchulsan National Park. Het is nog geen kwartier rijden en kost ₩1.200 vanuit Yeongam.

Bij de ingang van het park krijgen we een plattegrond van het park en worden onze benen door de parkwachter ingespoten met Deet. We drinken nog wat bij een waterfontijntje en let’s hike!

Een klein stukje omhoog gelopen staat een buddistische tempel met honderden buddha beeldjes. Het decor is schilderachtig…

Poseren met onze Koreaanse feeders

Poseren met onze Koreaanse feeders

In de voorbereiding op deze reis kwamen we een foto tegen van de, wat we nu weten, Gureumdari brug. Daarmee kwam het park gelijk op de ‘must-do’ lijst. Na een pittige klim van ruim 1,5km komen we op een hoogte van 510m aan bij de brug. Terwijl we nog zitten uit te puffen en ons verheugen op de oversteek, worden we weer gevraagd waar we vandaan kwamen. We zijn er inmiddels uit dat de Koreanen het ‘Nederlande’ noemen, dus dat werd al snel duidelijk. De rest van de communicatie verliep vooral met handen en voetenwerk. Met Engels kom je hier meestal niet ver. Vervolgens werd ons fruit en drinken aangeboden door twee lieve mensen. We werden letterlijk volgestopt met appeltjes, mais, zoete aardappel en peer. Dat vroeg natuurlijk om een selfie 😊 Majkel heeft de foto via Kakao, dé Whatsapp van Zuid-Korea, naar onze feeders gestuurd.

De 54m lange brug hangt 120 boven het dal

De 54m lange brug hangt 120 boven het dal

De Gureumdari brug in Wolchulsan National Park

De Gureumdari brug in Wolchulsan National Park

En nog een stuk klauteren verder hebben we een mooi uitzicht op de brug waar we net over liepen.

De Gureumdari brug in Wolchulsan National Park

De Gureumdari brug in Wolchulsan National Park

De bewegwijzering in de parken van Zuid-Korea is erg goed en naast Koreaans, tot nu toe ook (Engels) fonetisch.

Bewegwijzering in Wolchulsan National Park

Bewegwijzering in Wolchulsan National Park

We klimmen en klauteren lekker verder en hebben vanaf nog grotere hoogte mooi zicht op de brug.

Onderweg komen we veel Koreanen tegen die profiteren van oktober; hét wandelseizoen in Korea. We zijn vandaag een keer of vijf tijdens de hike gevraagd waar we vandaan komen. Toeristen zien ze hier zelden, laat staan Europeanen.

De Gureumdari brug in Wolchulsan National Park

De Gureumdari brug in Wolchulsan National Park

De klim was zwaar. Je loopt bijna constant omhoog. Meestal over treden van grote blokken steen, maar op veel stukken stonden ook lange trappen omhoog.

Lang trappen in Wolchulsan National Park

Lang trappen in Wolchulsan National Park

De beloning na de inspanning was daar dan; de top van de berg op 809 meter. Een hoogtestijging van 770 meter. Hier op de top hebben we, net als zo’n 20 andere Koreaanse hikers onze lunch genuttigd.

Top van de berg Cheonhwangbong

Top van de berg Cheonhwangbong

Het is vandaag weer fantastisch weer. Vanochtend begon het behoorlijk mistig (herinner je de noodmelding nog? 😉) maar dat is helemaal weggetrokken. Het is vandaag echt genieten van de vergezichten.

We waren eigenlijk van plan om via een ander pad weer terug te lopen naar ons startpunt. Maar we zien op de kaart dat je ook over de bergkam door kan lopen en aan de westkant van het park uit komt. Een snelle check op Google Maps leert ons dat daar ook een rechtstreekse bus gaat naar ons hotel. Tijdtechnisch zou het moeten kunnen lukken👍

De bergkam tussen Cheonhwangbong en Gujeongbong

De bergkam tussen Cheonhwangbong en Gujeongbong

We stappen flink door. Na de top hebben we nog een stuk van 1,5 kilometer in de categorie Advanced en de laatste 4 kilometer Intermediate. En dat dat een lang stuk was, hebben geweten. Alsof er geen einde kwam aan de afdaling. Iedere 100 meter voelde als een kilometer. Maar we moeten vaart houden om de bus te kunnen halen, dus we stappen flink door.

Aan het einde van de route worden we getrakteerd op een schitterend tempelcomplex. Snel wat foto’s maken want we moeten echt door.

Dogapasa tempelcomplex

Dogapasa tempelcomplex

We komen op tijd aan bij de bushalte. Met een klein busje rijden we voor ₩1.400 terug naar het busstation in Yeongam. Wat wel grappig is in Zuid-Korea is dat men het vaak niet vanzelfsprekend vindt dat je samen betaald. Zo ook bij deze buschauffeur. Ja, we weten het echt zeker dat we het hele bedrag in één keer willen betalen… De buschauffeur is ook geïnteresseerd waar we vandaan komen, of we vrienden zijn, met elkaar reizen en waar we nog meer allemaal geweest zijn. Zijn Engels is belabberd, maar met veel herhalen hebben we een soort van gesprek 😊

Het was een bijzonder mooie dag, die we hebben afgesloten met een oversized pizza. Vandaag vroeg naar bed, want we moeten morgen vroeg op om de ferry naar Jeju te halen.

Dag 9: Baekje festival in Buyeo
Dag 11: Love Land, Jeongbang en Cheonjiyeon Pokpo watervallen in Jeju