We pakken de laatste spulletjes in de koffer en verlaten het Ibis Ambassador Hotel Insadong. Het regent behoorlijk, dus ik koop nog even snel een paraplu bij de GS25. Even verderop rijd een rechtstreekse metro verbinding naar de verhuurlocatie van AVIS. We zijn heel benieuwd welke auto we krijgen. Her en der lazen we waarschuwingen dat je beter niet zelf een auto kunt rijden in Zuid-Korea, maar na een paar dagen Seoul meegemaakt te hebben, vinden we dat een onnodige waarschuwing. Auto rijden lijkt prima te doen.

Een half uur later stappen we de metro uit en staan we bovengronds. We volgen in eerste instantie onze pin op Google Maps, maar daar zit niks wat op AVIS lijkt. We wandelen naar de andere hoek van de weg en lopen een parkeergarage in. Ook daar geen spoor van de autoverhuurder te bekennen. Dan maar even vragen bij een koffietentje. Ik geef mijn mobieltje en laat de locatie zien. Ze spreekt geen Engels, maar wil heel graag helpen en loopt met mij naar buiten. In het gebouw naast de koffietent hangt een groot bord met heel veel Koreaanse tekens van bedrijven die in het gebouw gevestigd zijn. Maar ergens in die grote brei aan tekens staan de letters AJ en toevallig weten wij dat dat ook een autoverhuurder is. Dat zal dan wel de Zuid-Koreaanse partner van AVIS zijn. Bingo!

De dame aan de balie van AJ vraagt om een rijbewijs, een paspoort en… een Internationaal Rijbewijs. Je bedoelt dat ding dat je voor ieder niet-Europees land moet hebben, maar waar nooit om gevraagd wordt? Ja. Of we die even willen overleggen. Jamaar, daar wordt toch nooit om gevraagd? We hebben een rijbewijs, paspoort en een creditcard. Alles in tweevoud zelfs. Eeeh. Die vlieger gaat hier niet op. Ze hebben echt een Internationaal Rijbewijs nodig. Helemaal niet aan gedacht! Ik heb er geen en Majkel heeft er ook geen. En onze charmes die we in de strijd gooien helpt ons ook niet. We krijgen nog een Engels sprekende AJ medewerker aan de telefoon, maar ook die is onvermurwbaar. Het is verplicht. 😮

Helaas is AVIS in Nederland niet bereikbaar. We zoeken nog wat op internet en lezen nu overal dat je een Internationaal Rijbewijs nodig hebt. Het lijkt nu ineens overal te staan. Hoe kunnen we dit gemist hebben vragen we ons af. Van de verhalen die we lezen, worden we ook niet echt vrolijker. Het is enkel mogelijk om in land waarin je woonachtig bent dat papiertje te regelen. Of via de ambassade, maar dan moet je op postverzending wachten. Geen optie dus.

We druipen af bij AJ en gaan bij een Dunkin’ Donuts met een ontbijtje erbij de opties verkennen. Terug naar huis? Nee natuurlijk niet! In Seoul blijven? Dat gaat vervelen. Een scooter huren, een Koreaan huren, een backpacker, een auto kopen… Eigenlijk is de enige optie om er dan maar een busrondreis van te maken. Of eigenlijk een openbaar vervoer rondreis.

Onze reis krijgt ineens een heel andere wending. Dit hadden we niet bedacht. Aan de ene kant balen, maar aan de andere kant ook wel weer spannend. Jullie gaan het met ons meemaken 😉

Fooien in Korea
Dag 5: Everland