De heilige herten van Nara

De heilige herten van Nara

We verheugen ons op het bezoek aan Nara. De beelden van 3 op Reis waarin Floortje door het park loopt en wordt omgeven door herten is ons goed bijgebleven. Eerst droppen we de koffers snel bij de naast het station gelegen hostel en dan gaan we gelijk op zoek naar de hertjes.

De brede winkelstraat richting het park doet ons al vermoeden, door het hoge aantal koek en cakejes verkopende winkels, dat het hier om een top toeristische attractie gaat. Nog voor we goed en wel in Nara Park staan lopen we al tegen het eerste tempelcomplex op, de Kofukuji Tempel. De “Central Golden Hall” (hoofd tempel) staat volledig in de stijgers voor restauratie maar de ernaast gelegen 5 etages tellende pagode is indrukwekkend. Met 50 meter is het de een na hoogste pagode van Japan. Er is veel gedetailleerd houtsnijwerk, maar het hout is verder onbewerkt (hout kleur).

We steken nog een straat over en al direct zien we de eerste herten rondhangen in de perkjes, liggend op de stoep of bij mensen bedelen om wat speciale hertenkoekjes. In totaal gaat het om zo’n 1200 herten die vanuit het bos de stad/park in trekken. De beesten zijn opvallend tam en laten zich door niets of niemand afschrikken. De herten worden in het Shinto geloof gezien als boodschappers van de goden en worden daarom ook respectvol behandeld.

Een breed voetpad met nog enkele bedelende hertjes brengt ons naar de Nandaimon Gate, de toegangspoort tot nog een tempelcomplex. De Todaiji tempel is gebouwd in de periode dat Nara de hoofdstad was van Japan (710-784). Op dat moment was het de belangrijkste tempel voor het boeddhisme in Japan. De invloed van de tempel op de regeringszaken was echter zo groot dat besloten werd de regeringszetel ofwel de hoofdstad te verplaatsen naar Nagaoka.
Eenmaal door de poort staan we op een enorm plein met aan het einde de Daibutsuden (grote boeddha hal). Het woord groot heeft zowel betrekking op de hal, die behoort tot een van de grootste houten gebouwen ter wereld, als ook op de 15 meter hoge bronzen boeddha ín de hal.

Eenmaal binnen lijkt het gebouw misschien nog wel groter dan van buiten. De houten palen die het dak dragen zijn wel meer dan een meter in doorsnede en lopen door tot vlak onder de nok. De Boeddha, Vairocana Boeddha om precies te zijn, past toch maar net onder het dak. Het beeld staat op een soort troon en wordt omgeven door gouden en groen bronzige lotusbloemen. Als bezoekers kunnen we er helemaal omheen lopen. Achterin de hal worden er ook nog allerlei aandenkens verkocht. Ik wil het geen souvenirs noemen omdat het voor de mensen hier een hele belangrijke betekenis heeft in hun manier van geloven. Overal wordt geld gegeven, geluks briefjes gekocht, wensen aanhoort, belletjes, inscripties, etc.

Via een wat rustiger deel van Nara park lopen we weer terug richting onze hostel maar niet zonder eerst nog wat te eten. Wij zijn voorafgaande aan deze reis al getipt voor een aantal traditionele en soms streek of plaats gebonden Japanse gerechten. Bij toeval komen we langs een heel klein stalletje waar we voor het eerst Takoyaki én Okonomiyaki op het menu zien staan. Takoyaki is een heel luchtig deegbolletje (formaat soesje) met een vulling van octopus. Het wordt opgediend in een bakje met een ‘traditional’, soja- of misosaus en vers gesneden lente uitjes. Eenmaal geproefd, wil je meer!
Okonomiyaki lijkt meer op een op de plaat gebakken omelet met wittekool, zeevruchten en varkensvlees met daaroverheen een soort zoete mayonaise dressing. Ook deze is om je vingers bij af te likken. Het is een specialiteit van Osaka, waar we al in de buurt zijn, dus hopelijk in de komende dagen meer 🙂

okonomiyaki
Fushimi Inari Taisha in Kyoto
Templestay in Koyasan